Εκδότες και δημοσιογράφοι όπως οι Νίκος Ζηρώ, Αθανάσιος Σέμπος, Μαρκ Μαρσό, Τόλης Γαρουφάλης, Πάνος Μακρίδης, Δημήτρης Καπλάνογλου, Πέτρος Λινάρδος, Δημήτρης Παπαναγιώτου, Λευτέρης Γενεράλης, Δημήτρης Λυμπερόπουλος, Πάνος Μακρίδης, Νίκος Γκούμας, Χρήστος Σβολόπουλος και αρκετοί ακόμα, είχαν ως αποστολή τους τη διάδοση της αθλητικής Ιδέας. Μεταλαμπάδευαν στους αναγνώστες τους την αγάπη για αγνό αθλητισμό και για την ευγενή άμιλλα. Δηλαδή, μετέδιδαν τις αρετές που αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία και της Παναθηναϊκής Ιδέας. Δεν είναι, συνεπώς, καθόλου τυχαίο πως από τα προαναφερθέντα ονόματα οι περισσότεροι ήταν φίλαθλοι (αρκετοί μέχρι και αθλητές και προπονητές) του Παναθηναϊκού Αθλητικού Ομίλου.
Τα άρθρα της εποχής, από τα απλά ρεπορτάζ μέχρι τα κείμενα άποψης, αποτελούν κειμήλια δημοσιογραφίας. Όσο μακρινό κι αν φαντάζει στη σημερινή εποχή, κατά την οποία η λέξη «δημοσιογραφία» έχει ταυτιστεί με τη «χειραγώγηση της μάζας», εκείνα τα χρόνια οι δημοσιογράφοι ασκούσαν λειτούργημα. Ήταν μαέστροι στον χειρισμό της ελληνικής γλώσσας, εραστές του «ευ αγωνίζεσθαι», μα πάνω απ’ όλα αληθινοί. Έγραφαν μέσα από την καρδιά τους, όχι για να πλουτίσουν της τσέπες τους, αλλά για να πλουτίσουν τους φιλάθλους με ηθικές αξίες.
Κατά τις γιορτινές ημέρες του Πάσχα του 1946, πραγματοποιήθηκε το καθιερωμένο ποδοσφαιρικό τουρνουά των τριών μεγάλων σωματείων του κέντρου (Π.Ο.Κ.). Ο Παναθηναϊκός, ως αναγνώριση της προσπάθειας των ανθρώπων των Μέσων Ενημέρωσης, εισηγήθηκε το εξής: να διατεθεί το 3% των καθαρών εισπράξεων του Κυπέλλου Πάσχα «διά τον αθλητικόν Τύπον και τους αθλητικούς συντάκτας του ημερησίου Τύπου». Στην απόφαση του μεγαλύτερου ελληνικού αθλητικού ομίλου συναίνεσαν οι συνδιοργανωτές του τουρνουά Ολυμπιακός και Α.Ε.Κ.
Το 3% ήταν ένα ποσοστό που σε καμία περίπτωση δεν… περίσσευε. Το αντίθετο. Η οικονομική στενότητα ήταν τεράστια και οι καθαρές εισπράξεις από τους αγώνες εξασφάλιζαν –οριακά– τη διαβίωση των σωματείων και των τμημάτων τους.
Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Παναθηναϊκός στήριξε οικονομικά τον αθλητικό Τύπο. Λίγα χρόνια πριν, κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, οι «πράσινοι» είχαν ενισχύσει οικονομικά το έντυπο «Αθλητικά Νέα». Η πράξη του Ομίλου είναι αξιοσημείωτη για πολλούς λόγους. Τόσο για τους προφανείς, δηλαδή λόγω των τραγικών οικονομικών συνθηκών, όσο και για το γεγονός πως τα «Αθλητικά Νέα» ήταν το όργανο της Ένωσης Ελλήνων Αθλητών, ενός σωματείου που είχε έρθει σε σύγκρουση με τους «πράσινους».
Ανδρέας Οικονόμου,
11 Απριλίου 2015