«Δόξα στ’ ανθρώπου το κορμί!
Στη σάρκα, που σαν καλοκυβέρνητο καράβι
σιδερένιο στα παλάτια του πελάγου
βαστάει του ανέμου τους δαρμούς,
τους δρόμους και τα λιοπύρια.
Δόξα στα χέρια, ω χέρια προκομμένα,
σα σπαθιά δυνατά και σαν αλέτρια,
στα πόδια, που ματώνεστε περνώντας τα φτερά,
δόξα στο χορταριασμένο βράχο του στήθους.
Το φέγγος του ματιού και του προσώπου,
την αντρίκια ψυχή και του στομάτου,
τ΄ οργισμένο τ’ ανάκρασμα δοξάζω,
των Ηρακλειδών τα ραβδιά, τα νιάτα
των Αντινόων.
Δοξάζω το κορμί, που αποτολμάει
στη μέρα αγνάντια ολόγυμνο, απ’ τ’ αρπάγι
άγγιχτο της ακάθαρτης Αρρώστιας,
θεϊκά να μετρηθεί με τη γαλήνη
των αγαλμάτων.
Στο κορμί δόξα, ρόδο της Υγείας,
και απέραντο χαμόγελο της Ύλης,
και σύγνεφο, που κλει τ’ αστροπελέκι,
στο Πνεύμα, πόγινε από πλάστης πλάσμα,
στο κορμί δόξα!
Στο κορμί δόξα, που και κείνο πλάθει
με την ορμή της πύρινης αγάπης
τα ωραία παιδιά, τα λιονταροθρεμένα παλικάρια,
τους πολέμους, τις νίκες, και τις πατρίδες»
Ακολούθησαν οι ομιλίες σημαντικών προσώπων της εποχής, ορισμένες εκ των οποίων έκαναν ιδιαίτερη αίσθηση και μνημονεύονταν για χρόνια από τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού. Θα τις μελετήσουμε σε επόμενο αφιέρωμα...
Ανδρέας Οικονόμου,
22 Μαΐου 2015