Αυτό που έχει σημασία είναι πως μετά από μία ταραχώδη περίοδο, τα «Πράσινα Πουλιά» διαλύθηκαν. Τα «Πράσινα Πουλιά ήταν το σωματείο που σχηματίστηκε από ποδοσφαιριστές που αποσκίρτησαν από τον Παναθηναϊκό, είτε έπειτα από δελεαστικά ανταλλάγματα που τους πρόσφερε η πλευρά Μερκούρη, είτε εξαιτίας τρομερών εκβιασμών (τους οποίους κατήγγειλαν αργότερα). Προσοχή: ανάμεσά τους δεν βρίσκονταν «τυχαίοι» παίκτες, αλλά ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΟΙ ΑΣΤΕΡΕΣ της εποχής. Αθλητές που είχαν κατατροπώσει τον Ολυμπιακό στο περίφημο 8-2, όπως οι Μίμης Πιερράκος, Αντώνης Μηγιάκης, αδελφοί Δημήτρης και Κώστας Μπαλτάση.
Όταν η κρίση πέρασε, οι ποδοσφαιριστές αυτοί βρήκαν τη «χρυσή τομή» με τη διοίκηση του Ομίλου και ήταν έτοιμοι για την επιστροφή στις τάξεις του μεγαλύτερου αθλητικού συλλόγου της χώρας. Ο Παναθηναϊκός πίεζε την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία να δεχθεί –ως όφειλε, όπως υποστήριζε– την επιστροφή των πρώην «Πράσινων Πουλιών» και να τους επιτρέψει να αγωνιστούν ξανά με το τριφύλλι στο στήθος. Η Ε.Π.Ο. κωλυσιεργούσε. Τόσο, ώστε να γίνονται μεθοδεύσεις από αντίπαλα σωματεία (μεταξύ των οποίων και ο Ολυμπιακός, σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής) για την «κλοπή» ορισμένων από τους παίκτες εκείνους, κάτι που ευτυχώς δε συνέβη.
Κάπως έτσι, έφτασε η 13η Νοεμβρίου 1932, ημέρα που ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε τον Ολυμπιακό για το Κύπελλο Ελλάδος. Οι Πειραιώτες... περηφανεύονται πως πήραν τη ρεβάνς τους για το 8-2, κερδίζοντας τους «πράσινους» με 6-1. Μόνο που στην ουσία κέρδισαν τους αναπληρωματικούς, τη β' ομάδα, επειδή η Ε.Π.Ο. καθυστερούσε να απαλλάξει τους αποστάτες ποδοσφαιριστές.
Οι πιέσεις του Παναθηναϊκού συνεχίστηκαν. Έφτασαν στο σημείο να «απειλήσουν» με αποχώρηση από την Ε.Π.Ο. εάν δεν επέτρεπε την επάνοδο των τιμωρηθέντων παικτών. Τελικά η Ομοσπονδία δέχτηκε, το Δεκέμβριο του 1932, το «πράσινο» αίτημα και οι ποδοσφαιριστές επέστρεψαν, αφού πρώτα είχε γραφτεί μία βαριά και άδικη ήττα για τον Σύλλογο τον Μεγάλο.
Κλείνοντας, επιβάλλεται να σημειωθεί το εξής: κάθε αφιέρωμα πάνω στη συγκεκριμένη εποχή, που επικαλείται ως μοναδική του πηγή τα ρεπορτάζ του αθλητικού Τύπου, θεωρείται αναξιόπιστο, εάν πρώτα δεν γίνεται το απαραίτητο «φιλτράρισμα». Για τον απλούστατο λόγο πως οι εφημερίδες εκείνα τα χρόνια ήταν προσκολλημένες σε πρόσωπα που έπαιζαν ρόλο στις εξελίξεις. Πόσο μάλλον όταν αυτά τα πρόσωπα είχαν θέσεις σε δημαρχεία…
Ανδρέας Οικονόμου,
16 Απριλίου 2015
